“Anchored in the pure tradition of Windy City…”

Dave Weld (hij is ondertussen 70 geworden) is geboren in Chicago en was als kind al beïnvloed door blues muziek, die hij draaide op een oude Victrola draaifonograaf. Op de middelbare school ruilde hij zijn Stones, Clapton en Mayall platen voor Howlin' Wolf, Lightnin Hopkins en BB King. Na zijn middelbare trok Dave naar New Mexico en studeerde hij er gitaar bij Kurt Black, een jazz muzikant die met Benny Carter, Grant Green en artiesten uit de NY jazz scene samen werkte. In Nevada ontmoette hij blues muzikant Gatemouth Brown.

Het lukte Dave Weld in Zuid Chicago (waar er vooral zwarte muzikanten speelden) om er te mogen optreden met blues gitarist Brewer Phillips (Hound Dog Taylor). In Club 1815 van eigenaar / saxofonist Eddie Shaw speelde Holwin’ Wolf’s band the Wolf Pack. Dave speelde er in de band en is te horen op ‘Chico Chism's West Side Blues Party’ (1978) feat. Eddie Shaw, Hubert Sumlin, Jewtown Burke, Billy Branch, Detroit Junior, Shorty Gilbert, Boston Balckie, Hiwayman & Dave Weld (ritme gitaar). In die periode werd Weld begeleid en opgevangen door zijn mentor Joseph Benjamin “J.B.” Hutto (1926-1983), een Grammy winnaar en Blues Hall of Fame slide man uit Georgia. Dave verbleef bij Hutto gedurende drie jaren en werd dan voorgesteld aan Hutto’s neven blues slide gitarist Little Ed (Williams) en zijn half broer James “Pookie” Young. Zij startten in 1975 met de band Lil’ Ed & the Blues Imperials en brachten in Chicago bij Alligator hun debuut album ‘Roughhousing’ (1986) uit.

In 1988 werd Dave Weld & the Imperial Flames opgericht. The Imperial Flames, die een geweldige blazerssectie heeft, staat bekend als een van de oudste en meest actieve groepen in Chicago. Ze weven al jaren een origineel tapijt van pure Chicago blues traditie met een toekomstgerichte sound en energie. Het geluid dat ze uitbrengen is rauw en gedurfd. Little Ed speelde tweemaal twee jaren in de band. In die periode brachten ze bij het Earwig label, ‘Keep on Walkin'’ (1996) uit. Speelde Lilttle Ed niet in de band van Weld, dan verving de saxofonist Abb Locke hem. De overige bandleden waren zangeres Monica Myhre (Monica Garcia), drummer Jeff Taylor en bassist Dave Kaye.

‘Nightwalk’ is de derde Delmark release van Dave Weld & the Imperial Flames. Dave, Monica Myhre en de band namen voor Delmark eerder ‘Burnin' Love’ (2010) met producer Bob Koester en ‘Slip into a Dream’ (2015) op. Dave Weld is een van de weinige echte vernieuwers in het blues rijk van vandaag, met de schoonheid van de traditie die hij leerde van zijn mentor en Chicago blues fanaat J.B. Hutto. Het album werd opgenomen in Joyride Studio, gemixt in The Switchyard Studio in Nashville, geproduceerd door Tom Hambridge en gepost-produceerd in Delmark Records Riverside Studio door Elbio Barilari en Julia A. Miller, die ook de mastering engineer van het album was.

Dave Weld’s nummer “Mary Who”, waarmee het album opent (een “extended” versie met Sax Gordon volgt er aan het einde van het album), is een authentiek hoogstandje, een levendig portret van het stadsleven. Op “Don't Ever Change Your Ways” demonstreert Dave zijn kunnen als geroutineerd slide gitarist, terwijl Jeff Taylor vanachter zijn drums er strak het ritme in houdt. De lead zang deelt Dave met Monica Myhre. Zij neemt op “Don't Tell Mama” het van hem overtuigend over, hier begeleid door pianist Harry Yaseen en de geweldige Graham Guest op B3 orgel. Voor het wat Latino getinte “Red Hot Tabasco” nam de veel gevraagde Tom Hambridge, die de producer van het album is, zelf even plaats achter de drums. Het is het voorlaatste nummer van de eerste reeks (van totaal negen) nummers die Dave samen met Monica schreef. Hierna volgt nog “Travelin Woman” met een op zijn piano knap solerende Yaseen en “Now She’s Gone”, een J.B. Hutto original. Aan dit nummer werkte naast Monica ook “special guest” Billy Branch (harp) mee. De rockende medley “Loving You/Jelly Roll Blues”, dat later nog volgt,is ook een J.B. Hutto nummer, dat hij met Bukka White (1906-1977) schreef en dat Hutto met His Hawks in 1953 opnam. Latijnse deuntjes worden ook op “Donde Vas” verder gecombineerd met blues met de toevoeging van de Spaanse uitdrukking “Waar ga je naar toe?”. Op “She Was a Woman” wisselt Guest zijn orgel even voor de piano en, alsof de blazers nog niet genoeg zijn bedeeld, doet  saxofonist Sax Gordon zoals in de afsluiter ook op “Hit by the 103” nog eens enthousiast zijn ding. 

“Anchored in the pure tradition of Windy City and with a masterful eye for the Chicago sound and dynamics, Dave Weld digs on, on his great new Delmark release, 'Nightwalk'…” (ESC for Rootstime)

Eric Schuurmans

Album tracklist: 01. Mary Who – 02. Don't Ever Change Your Ways – 03. Don't Tell Mama – 04. Red Hot Tabasco – 05. Travelin Woman [J.B. Hutto] – 06. Now She’s Gone – 07. Cry Cry Cry – 08. Donde Vas – 09. She Was a Woman – 10. Hit by the 103 – 11. Loving You/Jelly Roll Blues [J.B. Hutto / Bukka White] – 12. Mary Who (Extended Mix) | Music/Lyrics by: Dave Weld, w/Monica Myhre, or as [noted: 5,11] | Produced by: Tom Hambridge | Album credits: Dave Weld: lead vocs (1,2,4,6,11,12), lead/rhythm guitar (1-5,7-12), slide lead (2,4,6,7,11,12), vocs chorus (1,2,12) / Monica Myhre: lead vocs (3,5,7-9), bvs (1,8,12), vocs chorus (1,2,12), tambourine (2,10), horn arrangements (8) / Harry Yaseen: piano (1-6,8,11,12), solo (4,5) / Graham Guest: B3 (3,5-8), piano (9) / Kenny Pickens: bass / Jeff Taylor: drums (1-3,5-12), lead vocs (10), vocs chorus (1,2) / Tom Hambridge: drums (4) / Tony Carpenter: percussion (4,8) / Sax Gordon: baritone sax (1,10,12), alto sax (10) / Roger Randle , Jr.: alto sax (5,8), solo (8), horn arrangements (5) / Kenny Anderson: trumpet (5,8) / Bill McFarland: trombone (5,8) / Billy Branch: harp (6)

Discography DAVE WELD & THE IMPERIAL FLAMES: Nightwalk* [2022] | Slip Into a Dream* [2015] | Burnin’ Love (Delmark*) [2010] | Keep on Walkin’, feat. Lil Ed [1996] | Blooze and Boogie: Blues Dance Party! Vol. 1 (compilation) [1995] | Roughrockin’ in Chicago [1986] || LIL’ ED & the BLUES IMPERIALS: Jump Start [2012] | Full Tilt [2008] | Rattleshake [2006] | Heads Up [2002] | Get Wild [1999] | What You See Is What You Get [1992] | Alligator 20th Anniversary (1971-1991) (2cd), feat. Dave Weld  [1991] | Houserockin’ Music 4, feat. Dave Weld [1990] | Chicken, Gravy and Biscuits [1989] | The New Bluebloods, feat. Dave Weld [1987] | Roughhousin', feat. Dave Weld [1986] |